Środki zwyczajne i nadzwyczajne dla odzyskania zdrowia Tradycyjne rozróżnienie pozostaje aktualne również dziś, więcej pod pewnym aspektem jest jeszcze bardziej aktualne niż pierwej. Tu niemniej jednak pojęcia zwyczajne i nadzwyczajne są relatywne i związane z czasem. Pewne środki, które kiedyś uważane były za nadzwyczajne, dziś należą do normalnych i przyjętych we wszystkich krajach cywilizowanych. To mówi nam również, że są one klasyfikowane w sposób różny według krajów i warunków społecznych. To, co w pewnym kraju uchodzi za środek zwyczajny, ukazuje się nadzwyczajnym, w jakimś innym i odwrotnie. Ponadto postawa pojedynczej osoby odgrywa ważną rolę w tym rozróżnieniu.

Istnieją jednak również kryteria obiektywne na bazie rozróżnienia między środkami zwyczajnymi i nadzwyczajnymi dla odzyskania zdrowia. Środkami zwyczajnymi są te środki, które są finansowo dostępnymi dla ogółu ludzi określonego kraju, które nie pociągają za sobą zbyt dużych cierpień, prawie nie do zniesienia i długich, i które mają umotywowane prawdopodobieństwo doprowadzenia do wyzdrowienia. To drugie kryterium dziś nie ma już takiej ważności, ponieważ mamy do dyspozycji potężne środki przeciwbólowe.

Każdy człowiek zobowiązany jest do posługiwania się środkami zwyczajnymi dla odzyskania zdrowia i dla zachowania życia fizycznego. Kto odmówiłby, świadomie czynienia tego, działałby w sposób nieodpowiedzialny w zarządzaniu darem tak szlachetnym i ważnym dla życia cielesnego. Praktycznie, jednak chorzy nie zachowują się tak, prawie nigdy, ponieważ człowiek w ogólności dba o zdrowie i życie. Kiedy chory nie chciałby poddać się normalnemu leczeniu np. operacji chirurgicznej, krewni lub inne osoby kompetentne powinny próbować wszystkimi środkami spowodować zmianę idei. W takim przypadku nawet jakaś forma przymusu nie stanowiłaby niesprawiedliwości, ponieważ chory nie ma prawa szkodzić albo zakończyć swojego życia, zaniedbując i odmawiając koniecznych środków do jego zachowania.

Troska o zdrowie fizyczne

Zdrowie fizyczne czy cielesne człowieka polega na dobrobycie jego życia: nie możemy nigdy oddzielić ciała od ducha, istotne zdrowie ciała znajduje się w jego zdolności wyrażania i rozwijania życia osobowego, z czym samo życie cielesne w pewnym sensie utożsamia się.

Fundamenty obowiązku - opierają się na prawie naturalnym i są częścią ogólnego obowiązku zachowania i rozwijania życia.

• Naturalna inklinacja, którą, jak wszyscy ludzie, czuję w sobie do zachowania i rozwijania mojego życia, rozciąga się na zachowanie mojego zdrowia i integralności cielesnej, które należą do mojej istoty w swojej kompletności.
• Wspomniana inklinacja, która objawia się w rozumnej świadomości jako nieograniczona w sobie samej, objawia człowiekowi i nakłada na niego odpowiedzialność w stosunku do jakiejś Istoty Najwyższej jako swojego Stwórcy i Ostatecznego Celu.

Troska o ducha i zdrowie psychiczne

Jak samo życie cielesne, tak życie ducha ludzka jest czymś połączonym z troską o życie ludzkie, zarówno w jego aspektach cielesnych, jak i w jego aspektach intelektualnych, bądź duchowych. Rzeczywiście, z powodu wewnętrznej jedności między ciałem i duchem, nie można mówić o trosce jednej bez mówienia przynajmniej domyślnie o trosce drugiej.

Zdrowie psychiczne znajduje się w aktywnej zdolności ducha do wyrażania samego siebie i całej osobowości z należną łatwością. Tak wymaga się pewnego wigoru lub witalności w ludzkich zdolnościach wewnętrznych: ta witalność może pomniejszyć się z powodu słabości lub cielesnych chorób, starości itp.; z drugiej strony, jako że zdolności duchowe są wewnętrznie niezależne od narządów cielesnych, może zdarzyć się, że te pozostają w sile, pomimo ciała słabego czy chorego.

Aspekty społeczne i wspólnotowe obowiązku zachowania życia i zdrowia

Jako że człowiek powinien żyć również dla innych, jasne jest, że jego obowiązek zachowania własnego życia i troski o własne zdrowie oparty jest na cnotach społecznych - w stosunku do całej wspólnoty ludzkiej, ojczyzny i swojej rodziny. Ponadto nie tylko lekarze i ci, którzy pracują zawodowo z chorymi, ale wszyscy według swojej zdolności i konieczności są zobowiązani do pomagania chorym, starym itp.

A więc, ci, którzy rządzą wspólnotą powinni zabezpieczać zdrowie obywateli, na przykład przez zasiłki, szpitale publiczne, ubezpieczenia. Powinni kontrolować sprzedaż alkoholu, narkotyków, a przynajmniej zwracać uwagę ludziom, że ich nadużywanie jest niebezpieczne. Z tego samego powodu zadaniem rządzących jest zabezpieczanie potrzeb robotników.