Śledź nas na:



Wolność a prawo

Świat otrzymał istnienie, sens i wartość - w akcie stworzenia. Urzeczywistniają się one w historii człowieka jako wolność. Obdarowanie wolnością zawiera w sobie ryzyko złego wyboru, czyli zniweczenia sensu. A te z kolei jest zniweczeniem stworzenia. Akt stworzenia musiał więc nadawać sens także możliwość jego utraty na skutek wolnego wyboru. I w tym znaczeniu odkupienie jest częścią stworzenia.


 

  • Wolność człowieka i Boże Prawo nie są z sobą sprzeczne, ale przeciwne wzajemnie się do siebie odwołują. PRAWDĘ TĘ MOŻNA UZNAĆ ZA NACZELNE PRZESŁANIE ENCYKLIKI „VERITATIS SPLENDOR"

  • Wolność - Prawda- Sumienie

  • Analiza rozmowy z bogatym młodzieńcem czyli spotkania dwóch osób: Boga i człowieka. (zbliżającego się świadomie lub nie świadomie do Chrystusa. Fascynacja osobą Chrystusa rozbudziła w nim nowe pytania o dobro moralne.)

  • W dziesięciu Słowach Przymierza zawartego między Bogiem a Izraelem i w całym Prawie Bóg pozwala się poznać i rozpoznawać jako ten, który mimo grzechu człowieka pozostaje wzorem moralnego postępowania, zgodnie z własnym wezwaniem: „Bądźcie świętymi bo Ja jestem święty"

  • Aspekt personalistyczny: przeniesienie punktu ciężkości z argumentacji filozoficznej na pojmowanie prawa naturalnego jako prawa osobowego bytu, czyli osoby obdarzonej świadomością i wolnością działania.

  • W encyklice dominuje perspektywa jednostkowa: osoby, podmiotu decyzji moralnych.

  • Nie istnieje moralność bez wolności: człowiek może zwracać się do dobra tylko w sposób wolny. Wolność prawdziwa to szczególny znak obrazu Bożego w człowieku, żeby Stworzyciela szukał z własnej ochoty i Jego się trzymając dobrowolnie dochodził do pełnej doskonałości.

  • Władza decydowania o dobru i złu należy wyłącznie do Boga. Człowiek oczywiście jest wolny od chwili, kiedy może przyjąć Boże Przykazania.

  • W rzeczywistości właśnie przez to przyjęcie prawa moralnego ludzka wolność naprawdę i w pełni się urzeczywistnia. Jeden jest tylko Dobry wie bowiem doskonale co jest dobre dla człowieka i dlatego z miłości doni dobro to mu nakazuje w przykazaniach.

  • Prawo Boże nie umniejsza wolności człowieka, lecz jest jej gwarancją sprzyja jej rozwojowi.

  • Wolność człowieka i Prawo Boże spotykają się i są powołane, aby się wzajemnie przenikać czego wyrazem jest dobrowolne posłuszeństwo wobec Boga oraz bezinteresowna dobroć Boga wobec człowieka.

  • Używanie rozumu czyli wejście człowieka na powrót w siebie samego, celem poznania prawdy o sobie i swoim działaniu, prowadzi nieuchronnie do szukania także kryterium, umożliwiającego mu odróżnianie dobra od zła.

  • Prawo natury jest wspólną wartością całej myślącej ludzkości. Poznając wolę Boga poprzez własne serce, człowiek może pełnić tę wolę i osiągnąć wieczne zbawienie.

  • W dobie obecnej człowiek jest całkowicie podporządkowany naturze, a nawet przez nią determinowany.

  • W człowieku nie ulega zmianie jego natura, wyłaniająca się w świetle rozumu potwierdzona i pogłębiona przez Boże Objawienie.

  • Prawem natury jest to co odkrywa rozum, należący do ludzkiej natury. Przesunięty został punkt ciężkości z ujęcia ontologicznego na poznawcze.

  • Prawo moralne jest samą osobą ludzką, powołaną w akcie stwórczym i po przez ów akt do istnienia i dobrowolnego urzeczywistniania siebie w Chrystusie.

  • Naturalne prawo moralne wyraża i wskazuje cele, uprawienia i obowiązki

  • Cała osoba łącznie z ciałem, zostaje powierzona samej sobie i właśnie w jedności duszy i ciała jest podmiotem własnych aktów moralnych.

  • Wolność - natura - Prawo: tak rozumiane prawo naturalne nie pozostawia miejsca na rozdział między wolnością a naturą.

  • Niezmienność prawa naturalnego polega ono na odwołaniu się do relacji między naturą a kulturą i na dowartościowaniu tej ostatniej, z podkreśleniem jednak, że to natura jest miarą kultury.

  • Przykazania wskazują człowiekowi drogę życia i prowadzą do niego - centralną rolę odgrywa dekalog. Pouczają nas one o prawdziwym człowieczeństwie człowieka.

  • Czyny Jezusa i jego słowa stanowią moralną regułę życia chrześcijańskiego. Jezus sam jest żywym wypełnieniem \prawa. On sam staje się Prawem żywym i osobowym.

  • Wolność człowieka i Boże Prawo nie są z sobą sprzeczne - uczeń Chrystusa wie iż jego powołaniem jest [powołanie do wolności.

 



Zobacz także