ST sprzeciwia się ubóstwianiu płci. Człowiek jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga. Obraz ze względu na zadanie, a nie płeć. Prokreacja dzieci jako wspólne zadanie małżonków (Rdz 1). Wzajemna miłość (Rdz 2). Małżeństwo jako wspólnota mężczyzny i kobiety. Oddalenie się człowieka od Boga przyniosło zamieszanie również w tym względzie. Dochodzi do szkody na polu seksualnym, degradacji kobiety do własności mężczyzny, poligamii, różnych dewiacji, rozwodów. Płciowość nie jest czymś czysto wewnętrznym ani zewnętrznym człowieka. Jezus mało mówi o płciowości ludzkiej. Zachęca do bezżenności, nie neguje małżeństwa. Potępia cudzołóstwo. Także wewnętrzne (w myślach). Traktuje je jako grzech ciężki. Ale za cięższe uważa np. pychę i zarozumiałość. Jezus okazuje wielki miłosierdzie w stosunku do cudzołożnicy. Św. Paweł potępia stosunki z prostytutkami. Kto grzeszy cudzołóstwem grzeszy przeciwko własnemu ciału. Potępia homoseksualizm. Grzechy seksualne: cudzołóstwo, prostytucja, homoseksualizm, kazirodztwo.

Teza VIII: Antropologia a sens płciowości

Człowiek myśli o płciowości na podstawie tego, co myśli o sobie. Moralność zależy, od antropologii. Antropologia dualistyczna widzi płciowość jako wroga ducha i prowadzi do wzgardy płcią. Wzywa do odrzucenia płciowości lub nieumiarkowana. Antropologia hedonistyczna wychwala płciowość wyizolowaną i oddzieloną od jakiejkolwiek normy moralnej. Płciowość jest, zatem elementem wewnętrznym człowieka. Płciowość nie jest ani sektorem częściowym, ograniczonym, nie jest funkcją biologiczną człowieka, ale jest głównym czynnikiem godności człowieka, dotyczy całego człowieka. W płciowości chodzi o realizację człowieka jako człowieka. Płciowość przenika wszystkie sfery człowieka. Dojrzewanie płciowe jest, zatem bardzo ważne. Mężczyzna jest ukierunkowany na kobietę, a kobieta na mężczyznę. Już wybór partnera winien być osobowy. Sfera seksualna zostaje zdegradowana przez seks bez miłości. Zaprzecza ona godności osoby. Nie prowadzi do pełności. Wciąż jest się niezaspokojonym. Pełna wspólnota seksualna powinna być jedyna i ostateczna.

Teza IX: Ważność materii na polu płciowości

Magisterium Kościoła w deklaracji „Persona Humana" podaje, że na polu płciowości nie istnieje małość wykroczeń względem 6 przykazania. Każde wykroczenie przeciwko temu przykazaniu jest wykroczeniem ciężkim. Aktywność seksualna jest grzechem ciężkim tylko wtedy, gdy podmiot jest świadomy wykroczenia. Często w grzechach seksualnych nie występuje pełna wolność woli. Istnieją granice między aktem erotycznym a seksualnym.

Teza X: Czystość i wstyd

Według św. Tomasza z Akwinu czystość jest cnotą, która reguluje pożądanie seksualne i używanie przyjemności w sposób rozumny. Dzisiaj rozszerza się to pojęcie do właściwego wartościowania płci i zachowywania godności człowieka. Sposób przeżywania tej cnoty zmienia się według różnych stanów życia. Czystość zawsze powinna być łączona ze wstydem. Św. Tomasz wyróżnia 2 rodzaje wstydu; jako coś naturalnego i jako cnota. Wstyd naturalny może być pomocą dla czystości, ale nie koniecznie. We wstydzie można zauważyć 2 tendencje; defensywy i zachowawczą.

Teza XI: Czystość przedmałżeńska.

Osoby utrzymujące kontakty z drugą osobą można podzielić na dwie grupy;

• Jedni szukają jeszcze małżonka (sprawdzają osobę)

• Drudzy już zdecydowali się na siebie.

Czystość przedmałżeńska wymaga, aby osoby inicjowały spotkania miłosne dopiero, gdy zamierzają zawrzeć małżeństwo. Młodzi ludzie powinni uszanować decyzję drugiej osoby. Mogą i powinni wywierać między sobą uczucie nie uaktywniając jednak erosu w miłość seksualną. Przyśpieszona jedność fizyczna przeszkadza rozwojowi psychicznemu i ogranicza wolność decyzji partnera.

Teza XII: Dziewictwo i celibat.

Przeżywanie czystości przez osoby bezżenne. Dziewictwo oznacza powstrzymanie się od jakiegokolwiek wyrażenia płciowości. Najczęściej wiąże się ze ślubem. Celibat - decyzja nie pobierania się i odrzucenia wypełniania aktów płciowych. Motywy chrześcijańskiego dziewictwa. Prawdziwe dziewictwo możliwe jest tylko ze względów religijnych:

1. Dziewictwo oferuje możliwość szczególnej bezpośredniej jedności z Bogiem.

2. Dziewictwo czyni człowieka wolnym w zaangażowaniu dla Boga i Kościoła.

3. Dziewictwo jest szczególnym znakiem przyszłej doskonałości Boga.

Teza XIII: Masturbacja

Niemoralność i niebezpieczne konsekwencje masturbacji

1. Kościół utrzymuje-masturbacja przeciwstawia się przedmiotowemu porządkowi moralnemu

2. Używanie energii seksualnej poza wspólnotą małżeńską sprzeciwia się naturze człowieka

Główna przyczyna masturbacji jest uzasadniona przez konsekwencje (motywy):

• Gdy staje się zwyczajem, zakłóca normalny rozwój osobowości. Akcentuje ukierunkowanie na własne, ja";

• Czyni trudnym rozwiązywanie problemów życiowych, młody człowiek ucieka do fałszywego usprawiedliwienia

• Opierając się na tradycji moralności nigdy nie wyrazili się za masturbacja

• Dziś dąży się do dostrzegania motywów moralności masturbacji bardziej niż do celu prokreacji

• Dziś widzi się oderwanie masturbacji od miłości, brak otwarcia płciowości na

• Miłość, której płciowość nadaje charakteru ludzkiego

1. Często masturbant nie czyni tego z powodu dążenia do rozkoszy seksualnej (chce wyeliminować cierpienie, które rodzi się z takiego problemu),

2. Taka ucieczka nie rozwiązuje problemu i nie zadowala - powtarza się

3. Właściwe wychowanie do czystości wskaże na właściwy sens płciowości, wskaże na niebezpieczeństwa